ΑΚΡΑΤΕΙΑ ΟΥΡΩΝ-ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΥΕΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

Η ακράτεια ούρων εκδηλώνεται πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες και οι κυριότερες αιτίες είναι ο τοκετός, η εμμηνόπαυση, οι συγγενείς βλάβες κολλαγόνου, το κάπνισμα και η παχυσαρκία.

 

Τα είδη ακράτειας είναι:

•  Ακράτεια ούρων από προσπάθεια

Όταν αυξάνεται η πίεση στην κοιλιά με τον βήχα, το γέλιο, το σήκωμα βάρους, την σωματική άσκηση και σχετίζεται με το πόσο ισχυρός είναι ο σφιγκτήρας της κύστης και οι μύες του πυελικού εδάφους.

•  Ακράτεια ούρων επιτακτικού τύπου

Όταν υπάρχει έντονη επιθυμία για ούρηση, αλλά συμβαίνει διαφυγή ούρων προτού φτάσει στην τουαλέτα. Αυτό οφείλεται σε έντονες ανεξέλεγκτες συσπάσεις της κύστης, εξαιτίας νευρολογικών αιτιών, φλεγμονής ή αγνώστου αιτιολογίας.

 • Μεικτού τύπου ακράτεια 

Συνυπάρχουν και οι δύο προηγούμενοι τύποι ακράτειας.

 • Ακράτεια ούρων από υπερπλήρωση

Όταν η κύστη είναι μόνιμα γεμάτη με ούρα και αδειάζει συνεχώς από λίγο, με την παραμικρή αύξηση της ποσότητας τους. Τα αίτια είναι η χαλαρότητα του κυστικού τοιχώματος από μεταβολικά, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης ή από νευρολογικά αίτια και η χρόνια απόφραξη της ουρήθρας.

 • Συνεχής ακράτεια

Συμβαίνει σε υπερήλικες και οφείλεται σε ανατομικές βλάβες ή μόνιμα νευρολογικά αίτια.

 

Η διάγνωση της ακράτειας πραγματοποιείται με:

• Ιστορικό, συμπεριλαμβανομένων των συμπτωμάτων και της διάρκειάς τους.

• Μικροβιολογική εξέταση ούρων για τον έλεγχο λοιμώξεων ή αιματουρίας.

• Υπέρηχος υπολειπόμενων ούρων

• Κλινική εξέταση για έλεγχο της ανατομίας, της ποιότητας του δέρματος και των ιστών, για έλεγχο πρόπτωσης (κυστεοκήλη-ορθοκήλη), ποιότητας στήριξης της ουρήθρας, ακράτεια από στρες και ποιότητα των μυών του πυελικού εδάφους.

• Ουροδυναμικός έλεγχος.

 

Η θεραπεία βασίζεται στο αίτιο της ακράτειας και πρέπει να είναι εξατομικευμένη. Η θεραπεία της ακράτειας από προσπάθεια γίνεται με συντηρητικά μέτρα, όπως η απώλεια βάρους, η αλλαγή τρόπου ζωής, η ελάττωση της καφεΐνης και οι ασκήσεις πυελικού εδάφους. Στη χειρουργική αντιμετώπιση, η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία, απαιτείται μια ημέρα νοσηλείας και η ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές δραστηριότητές της σε δύο εβδομάδες. Η θεραπεία της ακράτειας επιτακτικού τύπου είναι φαρμακευτική, με σκοπό να κατασταλούν οι ακούσιες συστολές της κύστης.

 

Η Κυστεοκήλη οφείλεται στη χαλάρωση του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος και την κάθοδό του μαζί με την υπερκείμενη ουροδόχο κύστη. Η Ορθοκήλη οφείλεται στη χαλάρωση του οπισθίου κολπικού τοιχώματος, όπου μαζί με το κατώτερο τμήμα του υποκείμενου εντέρου προβάλουν στον κόλπο.

 

Η μικρού βαθμού χαλάρωση δεν παρουσιάζει συμπτώματα, ενώ στην προχωρημένη εμφανίζεται αίσθημα βάρους χαμηλά, συχνουρία, δυσκολία ούρησης, ακράτεια ούρων και αίσθημα ξένου σώματος εντός και στην είσοδο του κόλπου. Επίσης, στις νέες γυναίκες παρατηρείται μείωση ή και η απώλεια της σεξουαλικής ευχαρίστησης κατά τη συνουσία. Με απλή γυναικολογική εξέταση διαπιστώνεται το είδος και ο βαθμός της πρόπτωσης.

 

Η αντιμετώπιση της χαλάρωσης πυελικού εδάφους εξαρτάται από τη βλάβη και το βαθμό της. Η συντηρητική θεραπεία μικρών βλαβών επικεντρώνεται σε ασκήσεις των μυών της περιοχής. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος θεραπείας μεγάλων βλαβών είναι χειρουργικός, με στόχο την αφαίρεση των πλεοναζόντων ιστών που δημιουργήθηκαν από τη χαλάρωση. Η πιο συνηθισμένη χειρουργική επέμβαση, που  πραγματοποιείται και λαπαροσκοπικά, είναι η κολπική υστερεκτομή με προσθιοπισθία κολποπερινεορραφία, με την οποία αντιμετωπίζεται και η συνυπάρχουσα ακράτεια των ούρων. Στις περιπτώσεις της κυστεοκήλης και ορθοκήλης γίνεται πρόσθια ή οπίσθια κολπορραφία αντίστοιχα.